Condylomata acuminata

Klachten

Genitale wratten ontstaan enkele weken tot maanden na contact met het virus. Bij vrouwen zitten de wratten vooral op of rond de schaamlippen, bij de ingang van de vagina of rond de anus. Soms worden er ook wel eens wratten gezien in de vagina of op de baarmoedermond.

Bij mannen komen wratten voornamelijk voor op en rond de penis, de balzak, en in het gebied rond de anus. Wratten rond de anus betekent niet automatisch dat er anaal seksueel contact is geweest.

Wratten op de geslachtsdelen (genitale wratten) en rond de anus zijn een seksueel overdraagbare aandoening (soa). Ze komen veel voor. Net als andere wratten zijn ze onschuldig, maar kunnen heel hinderlijk zijn. De veroorzaker is een virus (humaan papillomavirus, afgekort HPV).

Er bestaan verschillende soorten HPV-virussen. Sommige van deze virussen kunnen leiden tot baarmoederhalskanker. Maar genitale wratten worden veroorzaakt door andere typen van het papillomavirus. Deze zijn onschuldig en hebben geen relatie met baarmoederhalskanker.

Meer foto's van Condylomata acuminata

Het virus wordt overgedragen door direct contact tussen de geslachtsdelen maar besmetting kan ook plaatsvinden via de vingers en zelfs door handdoeken van personen met genitale wratten. Lang niet iedereen die de infectie oploopt, krijgt ook werkelijk wratten. Meestal verloopt een infectie geheel zonder klachten. Ook in deze gevallen kan iemand die geïnfecteerd is, het virus wel doorgeven aan anderen.

Vaak zijn er eerst enkele kleine wratten die groeien en zich uitbreiden. Soms zijn er klachten zoals jeuk, pijn of een branderig gevoel. Niet iedereen merkt bij zichzelf genitale wratten op; ze zijn soms moeilijk te ontdekken. Wratten kunnen inwendig zitten en daardoor onopgemerkt blijven. Genitale wratten kunnen zich sterk uitbreiden en flink groeien. Dit komt vooral voor bij zwangerschap of bij een hiv-infectie. De wratten zijn dan vaak ook moeilijker te behandelen.

Behandeling

De belangrijkste reden om genitale wratten te behandelen is cosmetisch. De wratten verdwijnen in de meeste gevallen spontaan, zonder behandeling. Maar dit kan jaren duren. Kleine en nieuwe wratten reageren beter op behandeling. De behandeling is intensief en wordt voorgeschreven door een arts. In veel gevallen voert de patiënt de behandeling zelf uit. Het zelf behandelen bestaat uit het regelmatig, een aantal dagen per week, aanbrengen van een crème of een vloeistof op de wratten. Deze behandeling kan vijf tot zestien weken duren.

De arts kan de wratten ook bevriezen, wegbranden of -snijden. Wegsnijden gebeurt vooral als het er veel zijn (‘trossen’). Dit gebeurt onder plaatselijke verdoving. Ondanks behandeling kunnen wratten nog regelmatig terugkeren. Ook kan het virus na behandeling nog steeds aan anderen worden overgedragen. Bij aanwezigheid van genitale wratten is het verstandig ook onderzoek naar ander soa’s te laten doen.